martes, 24 de marzo de 2020

TOC y coronavirus

Tiempos difíciles para todos...en una medida u otra todos lo estamos pasando mal en muchos aspectos...y mi pregunta como nos afectará a los TOC todo esto??

Personalmente de momento lo llevo bien, también es verdad que mi situación familiar tampoco me deja mucho tiempo para pensar, y al final toda esta situación también te tiene la cabeza ocupada y te deja menos margen a otro tipo de pensamientos ...pero siempre está el miedo de que el hecho de no salir pueda desestabilizarnos y activar el TOC...

No puedo dejar de pensar en los que tienen TOC de contaminación, como lo estareis pasando? tanto tiempo luchando contra vuestras compulsiones, y ahora resulta que en estos momentos la actitud correcta es no parar de lavarnos las manos de forma compulsiva , no deja de ser curioso....

Bueno por tomarlo con un poco de humor, pensad que ahora vuestras compulsiones son de lo más mejor....sois de lo más cool...:-$$ 
vaya por tomarlo un poco con humor eh...no dejéis que os invada la angustia, creo que pensar que todo esto es un problema global nos puede ayudar a controlarla...

Todos estamos en esto, y ahora más que nunca en estos momentos, mis palabras mágicas ....

ACEPTACIÓN y CONFIANZA




viernes, 15 de enero de 2016

Hábitos y neurotransmisores



Ante todo Feliz año, hoy me he encontrado esto en las redes sociales, y me ha parecido superinteresante incluirlo en el blog... Pequeños hábitos que inciden directamente sobre nuestros neurotransmisores...

(Ayy dichosos neurotransmisores que de vez en cuando se nos revuelven....... ;-)



11057231_10153214080173733_5766164596694808412_o



jueves, 19 de noviembre de 2015

Pájaros y Pensamientos

Pajaros negros sobrevuelan mi cabeza, a veces no me dejan ver el cielo.
Te ciegan, te confunden, te hacen creer que solo están ellos. 
Pero espera un momento....Ya marchan....Se vuelve a ver el cielo .... 
En verdad siempre estuvo ahí....solo hubo que dejar volar los pájaros, pajaros que sobrevolaron mi cabeza pero que no llegaron a anidar....


jueves, 12 de febrero de 2015

Un mensaje perdido y encontrado

Hace tiempo, en una de esas rachas de desanimo, una amiga me envió este texto. Hoy buscando en el baúl de los recuerdos de mi correo electrónico lo he vuelto a encontrar, y creo que vale la pena plasmarlo en el blog...
El original está en catalán pero he añadido a continuación la versión en castellano.
  • El dia més bonic? AVUI
  • L'obstacle més gran? LA POR
  • La cosa més fàcil? EQUIVOCAR-SE
  • L'arrel de tots els mals? L'EGOISME
  • La pitjor derrota? EL DESCORATJAMENT
  • El millor professor? ELS NENS
  • La primera necessitat? COMUNICAR-TE
  • El que et fa més feliç? SER ÚTIL ALS ALTRES
  • El misteri més gran? LA MORT
  • El pitjor defecte? EL MAL HUMOR
  • El sentiment més dolent? LA RANCÚNIA
  • El regal més bonic? LA COMPRENSIÓ
  • La ruta més ràpida? EL CAMÍ CORRECTE
  • La sensació més grata? LA PAU INTERIOR
  • El resguard més feliç? EL SOMRIURE
  • El millor remei? L'OPTIMISME
  • La cosa més bella del món? L'AMOR
  • El dia más bonito? HOY
  • El obstáculo más grande?EL MIEDO
  • La cosa más fàcil? EQUIVOCARSE 
  • La raiz de todos los males? EL EGOISMO
  • La peor derrota? EL DESANIMO 
  • El millor professor? LOS NIÑOS 
  • La primera necesidad? COMUNICARTE
  • Lo que hace más feliz? SER ÚTIL A LOS DEMÁS
  • El misterio más grande? LA MUERTE
  • El peor defecto? EL MAL HUMOR
  • El sentimiento más malo? EL RENCOR
  • El regalo más bonito? LA COMPRENSIÓN
  • La ruta más rápida? EL CAMINO CORRECTO
  • La sensación más grata? LA PAZ INTERIOR
  • El refugio más feliz? LA SONRISA
  • El mejor remedio? EL OPTIMISMO
  • La cosa más bella del mundo? EL AMOR

jueves, 5 de febrero de 2015

Mindfulness

Bueno, tal como prometí comentaré cosas que estoy trabajando en mis sesiones de psicoterapia, como siempre al principio trabajamos la detección de errores de pensamiento, distorsiones cognitivas, haciendo el registro de los pensamientos y proponiendo pensamiento alternativo, y la verdad es que la psicóloga me dice que se nota que lo tengo trabajado ya que los resuelvo bastante bien....y es que es así, me paro detenidamente y siempre hay un pensamiento alternativo más realista....conclusión: mejor dejar de analizar todos los pensamientos, siempre acabas concluyendo lo mismo...aunque eso dimelo cuando estoy en pleno bucle....en fin...
Otra cosa que hemos trabajado para el estado de ánimo y que me parece muy interesante es apuntar cada dia un momento positivo del dia, ese momento en el que nos hemos sentido contentos aunque haya sido un segundo, siempre siempre lo hay....y es bonito darse cuenta y quedarnos con esos momentos.
Y ahora lo que actualmente estamos trabajando es el Mindfulness....

En principio ya sabía lo que era, es muy parecido a la meditación en realidad, aunque con algunos matices occidentales...

Realmente me parece muy interesante, aunque no se me da muy bien la verdad, se trata de entrenar la atención plena a lo que estamos haciendo, una manera de llevarnos a vivir el presente intensamente y no perdernos en los pensamientos....

Como prácticas hicimos centrarnos en un evento positivo del dia (por ejemplo la ducha) y darnos cuenta de las sensaciones, de las veces que nos vamos al pensamiento, como nos sentimos, etc....

También está la práctica formal, que es dedicar 15 minutos exclusivamente a sentirnos (vamos como la meditación), centrarnos en la respiración, sensaciones corporales, etc....

Y ahora mismo estoy trabajando en centrarme en un momento negativo rutinario del dia, apuntar las sensaciones, pensamientos, sentimientos,etc....

Y sí la idea me parece muy interesante, pero reconozco que lo llevo bastante mal, pero igualmente yo voy a seguir insistiendo, ya que el mindfulness como la meditación me parecen hábitos que pueden ayudar mucho, sobre todo a vivir cada momento y no se nos pase la vida sumidos en pensamientos casi siempre improductivos...así pues a seguir trabajando  la atención plena....seguiremos informando de los avances.....

viernes, 2 de enero de 2015

Nuevo año, nuevas ideas...

Empezamos nuevo año en medio de una racha TOC, normalmente cuando estamos en plena montaña rusa del TOC no sabes si estas en bajada o en subida, llega un momento que tocas fondo y a partir de ahí, ya es subir con bajadas y subidas, yo espero que ahora esté en plena subida aunque ya se oscilatoria, porque parece que a ratos vuelvo de nuevo a ver la luz....sí llega un momento que se te ocurre una idea que te hace ver las cosas de otra manera, parece que tomas conciencia de la pared contra la que estas luchando y te das cuenta que tienes que tomar otra salida, ya que por ahí únicamente te das de bruces contra la misma pared....Las veces que he salido siempre me he ido apuntando las ideas que me habian ayudado a salir del atolladero, pero he de reconocer que cuando estas en plena bajada, no hay formula mágica que valga....la única fórmula como siempre he dicho es aceptar y confiar....

Por cierto hace poco he vuelto con la psicoterapia, realmente no se porque no le tengo mucha fe, y estoy un poco alerta por según se desarrolla el tratamiento ya que la última vez que hice, salí de una sesión bastante mal, y no quiero que se vuelva a repetir...pero de todas maneras quiero volver a intentarlo....así que iré apuntando los pasos básicos que voy siguiendo en las sesiones, para tí que me lees y para mí cuando sufro de amnesia, jeje....

De todas maneras quiero empezar el año con pensamientos positivos, al final todo siempre se supera y esta vez no será diferente, así que a todos os deseo un feliz año nuevo con muchos pensamientos positivos!!!!


martes, 2 de diciembre de 2014

Recaida

Acabo de publicar la entrada de desrealización que escribí en agosto, pero tengo que anunciar que afortunadamente esa sensación se me ha ido disipando ...parece que he vuelto a la realidad, eso sí ahora con otras ideas obsesivas....al final no dejaba de ser una sensación que se puede dar en cualquier persona, pero que los obsesivos perpetuamos por prestarle atención, y no hay nada como substituir una obsesión por otra, para que esa se pase, lo que se suele decir un clavo saca otro clavo :-(

Ahora como comentaba ando liada con otras, he vuelto a dosis altas con sertralina, pero aunque hice una mejora, ando recayendo...que rabia me da, yo ya pensaba que había aprendido a manejar el TOC, pero la realidad es que cuando recaes te ves atrapada en esa malla de pensamientos, todas las reglas, pautas, estrategias aprendidas no parecen funcionar....ojo, eso no quiere decir que vaya a desistir, simplemente  hay que ir volviendo a cambiar el chip poco a poco, aceptar de nuevo y volver a confiar, aunque el tormento, la angustia y la ansiedad te la llevas, eso sí.
En fin, se me vuelve a olvidar que no puedo deshacerme de eso con un chiscar de dedos....ciertamente hay que sufrirlo, aceptar el sufrimiento y confiar en que se pasará, aunque actualmente no lo vea....